Binte një rrigë shi jashtë dhe i kisha blerë nja 300 gramë mish të grirë viçi te SPAR. E marr atje, sepse është mishi më i kontrolluar në vend, por mbi të gjitha të grijnë tulin dhe jo gabzherrnat.
Atehërë teksa qëmtoja qelqet që bulëzonin, thashë nuk po bëj shpikje, por po i ndez fterret e bëj një lasagna, ashtu si i duan të gjithë shqiptarët…, sepse lasagna është një element përbashkëues mbarëshqiptar nga jugu në veri, bashkon gegët e toskët, çamët e kosovarët, shkodranët dhe vlonjatët, ani se e kanë shpikur italianët.
Përbërësit:
Mishi i grirë viçi (300 gramë)
Qepë (1 kokërr e madhe ose 2 të vogla)
Vaj ulliri
Djath mozzarella (1/2 kilogram)
Djath parmigiana (200 gramë)
Gjalpë (100 gramë)
Vaj ulliri
Lasagna (500 gramë)
Miell (tre lugë gjelle)
Kripë
Qumësht (1/2 kilogram)
Lëng domate (1/2 kilogram)
Përgatitja:
Në një kusi ngrohim vajin e ullirit, hedhim mishin e grirë dhe qepën. I kriposim dhe i kavardisim me zjarr mesatar. Më pas shtojmë lëngun e domates dhe i lëmë në zjarr shumë të ulët për gjysëm ore.
Bechamel-i:
Në një tjetër kusi hidhini gjalpë dhe më pas tre lugët e miellit. Përzijeni teksa skuqen bashkë me lugë druri që mielli mos të kokërrzohet. Më pas, nisni dhe shtini qumësht nga pak, përherë duke e përzier, sepse nuk duhet bërë mielli kokërr, por duhet të tretet. Vërvisni një majë luge kripë dhe vazhdoni përzierjen, derisa të krijohet një masë jo shumë e lëngëshme e bardhë.
Lasagna:
Merrni një tavë dhe lyejeni me gjalpë që mos të ngjisin fletët e lasagna-s. Unë zakonisht nuk i ziej fletët, sepse përdor lasagna të freskët, por këtë gjë e bëj edhe kur e marr me pako. Nëse dëshironi mund t’i fusni fletët e lasagna-s në një kusi me ujë të valuar, por vetëm 30 sekonda.
I shtrojmë fletët e lasagna-s në tavë. Hedhim mbi to harxhin me mish të grirë, e shpërndajmë masën e përskuqur me një lugë druri. Të njëjtën gjë bëjmë edhe me bechamel-in. Pastaj, hedhim djathin mozzarella të prerë në kubikë dhe me dorë djathin parmigiano. Shtrojmë sërish fletët e lasagna-s dhe përsërisim të njëjtën gjë. Vendosim dhe shtresën e tretë dhe përsëri sipër hedhim ç’na ka mbetur nga harxhi dhe të tjerat. Nuk vendosim shtresë tjetër, por e shtijmë në furrë të ventiluar me 200 gradë celcius.
Të tjerat i dini vetë, sepse kjo pjatë është bërë tashmë e traditës në kuzhinën shqiptare.