E di që ndonjë gjyshe atje në Francë do të mërzitej shumë po ta thërrisja quiche këtë gatim të bërë me petë sfoljatë dhe jo brise, siç edhe duhet për një quiche. E di që dhe ndonjë gjyshe shqiptare do varte buzët po të dëgjonte këtë te petës së blerë dhe lënies së byrekut të hapur në mes. Ndaj që gjyshet e mira ta vënë shpirtin në paqe, le ta lëmë pa emër këtë gatim, por ta bëjmë për qejfin tonë. Bëhet për 10 minuta, ndërkohë që mund të shohësh një episod të plotë të serialit tënd të preferuar, ndërkohë që piqet. Pra, ideale për në darkë. Dhe të jep dorë të lirë për ta personalizuar, për të hequr apo për të shtuar përbërës sipas shijes personale. Përshembull javën e shkuar e mbusha me parmixhano të grirë. Mbrëmë me gorgonzola. Në të dyja rastet e thamë me nga një gotë verë të kuqe, madje copa që mbeti të nesërmen, ishte po aq e mirë.

Përbërësit:

Një petë sfoljatë; gjysmë kg spinaq; 3 vezë, 300 ml qumësht (herën e parë gjysmën e sasisë e bëra pana të kripur dhe gjysmën qumësht, por mbrëmë nuk kisha në shtëpi); tre katër feta pançetë, djath të bardhë një copë; parmixhano të grirë ose djathë gorgonzola, ose të dyja bashkë ose çfarë të doni ose të keni në frigorifer.

Përgatitja

Vendosim spinaqin në tigan, me pak vaj ulliri dhe kripë dhe e gatuajmë sa të ikë uji. Hedhim djathin e bardhë të grirë, e trazojmë. Hapim në një tavë të lyer me pak vaj ulliri petën, shtrojmë mbi të spinaqin. I hedhim përsipër pançetën e prerë dhe gorgonzolën. E spërkasim me pak vaj ulliri.

Rrahim vezët me qumështin (ose dhe panën), shtojmë pak kripë. E hedhim në tavë dhe shtojmë parmixhanon e grirë (opsionale). Mbyllim anët e brumit me kujdes, që të mos derdhet qumështi jashtë.

E pjekim në furrën e ngrohur rreth në 170 gradë për 25 minuta në mes të furrës dhe pastaj dhe për 20 minuta të tjera në pjesën e poshtme të furrës, në mënyrë që të piqet mirë dhe në pjesën e poshtme.